4. Reflectieve EBP-professional
De verpleegkundige in de rol als reflectieve EBP-professional betreft enerzijds het actueel houden van de eigen kennis en anderzijds het benutten van deze kennis voor de zorg en voor de deskundigheidsbevordering van (toekomstige) collega's. De verpleegkundigen geeft blijk van levenslang te leren, past de principes van evidence-based practice (EBP) toe en draagt bij aan innovatie.
Deze beroepsrol bestaat uit de volgende competenties:
Competentie 7. De verpleegkundige handelt vanuit een continu aanwezig onderzoekend vermogen leidend tot reflectie, evidence-based practice (EBP) en innovatie van de beroepspraktijk.
Competentie 8. De verpleegkundige werkt permanent aan de bevordering en ontwikkeling van de verpleegkundige beroepsgroep, haar/zijn eigen deskundigheid en die van haar/zijn directe (toekomstige) collega's door voortdurend actief (verschillende vormen van) kennis te zoeken en te delen en, indien van toepassing, in praktijkgericht onderzoek.
Competentie 9. De verpleegkundige werkt permanent aan de bevordering en ontwikkeling van de verpleegkundige beroepsgroep, haar/zijn eigen deskundigheid en die van haar/zijn directe (toekomstige) collega's door voortdurend actief (verschillende vormen van) kennis te zoeken en te delen en, indien van toepassing, in praktijkgericht onderzoek.
Competentie 9a. De verpleegkundige herkent en verheldert ethische problemen en beargumenteert de gekozen handelingen.
Leerwerkperiode 3
Leerdoel: Gedurende mijn stage ben ik op de hoogte van de processen binnen het team, waarbij ik verbeterpunten herken door klinisch te redeneren en te reflecteren. Aan de hand van dit verbeterpunt schrijf ik een implementatieplan.
1. Halverwege de leerwerkperiode ben ik begonnen aan het plannen van mijn implementatieplan. Aan de hand van inventarisatiegesprekken heb ik bij collega's gepeild welke knelpunten er binnen de werkwijze van het team waren en welke onderwerpen/ handelingen meer aandacht verdienden. Met deze informatie ben ik aan de slag gegaan met het schrijven van mijn implementatieplan, gericht op het verbeteren van de coordinatie van de jaarlijks herhaalde somatische screening. Dit product is gebaseerd op zowel de praktijkervaring binnen het team, als op EBP literatuur welke criteria stelt waaraan voldaan moet worden.
2. Ik heb middels een kleinschalig praktijkonderzoek binnen het team en een literatuurstudie een kwaliteitsverbetering ontwikkelt welke ervoor moet zorgen dat de coordinatie van de somatische screening weer op de kwaliteitseis komt te liggen. Ik heb bij het schrijven van dit plan kennis kunnen maken met de verschillende implementatiestrategieen, de rollen binnen het team en hoe deze een implementatie beinvloeden en de belangen van de verschillende doelgroepen. Ik heb mijn EBP kennis kunnen toepassen in het zoeken en selecteren van passende literatuur, waarbij ik laat zien dat ik theorie kan samenvoegen met het werk in de praktijk.
3. Het kaderen van een opdracht zoals deze is altijd lastig, aangezien het makkelijk is om de rode draad te verliezen en te veel aandachtspunten mee te nemen in de uitwerking. Dit is mij uiteindelijk in deze opdracht wel gelukt, waarbij ik een concrete handeling en plan heb kunnen overdragen.
4. Voor een volgend implementatieplan of kwaliteitsverbetering kan ik de verschillende aandachtspunten wel meenemen in de uitwerking. Bijvoorbeeld door niet enkel specifiek te richten op de processen in één team, maar door dit organisatiebreed te maken.
Eind niveau: complexiteit 3, Z3
Leerwerkperiode 1
Leerdoel: Ik ken de meest voorkomende medicatie die wordt verstrekt op de afdeling, waarom deze wordt gegeven en wat de belangrijkste bijwerkingen zijn.
Ik ben kritisch op het werk dat ik lever en de manier waarop ik dit uitvoer door in staat te zijn mijn eigen handelen toe te lichten en dit te onderbouwen, daarnaast stel ik vragen en feedback aan collega's. Ik reflecteer op mijn eigen denken en handelen, en dit bespreek ik met collega's. Hierbij ben ik me bewust van handelingen die ik lastiger vind om uit te voeren en vraag ik om hulp wanneer ik denk dat ik de situatie zelf niet in handen heb.
Ik heb door de lessen op school, maar ook door de ervaring in de praktijk geleerd hoe klinisch te redeneren, en hoe daar EBP aan toe te voegen. Ik weet hoe ik protocollen en richtlijnen op kan zoeken en bij welke handelingen of situaties ik deze nodig heb. Ook heb ik leren werken volgens methodes vanuit school of van de afdeling (de-escalerend/ 5-minutenmethode)
Ik heb aan mijn leerdoel gewerkt door actief informatie op te (blijven) zoeken en mij te verdiepen in de ziektebeelden en medicamenten op de afdeling. Ik ben veel bezig geweest met het delen van medicatie en hierbij het monitoren van de eventuele bijwerkingen. Ik werk volgens protocol en betrek collega's bij situaties, wanneer ik niet zeker ben over mijn eigen beslissing.
Ik heb erg veel geleerd over de medicatie binnen de psychiatrie, zowel vanuit school als vanuit de praktijk. Vanuit school (farmacologie) voornamelijk de fysieke achtergrondkennis en vanuit de praktijk
Leerpunt: Ik kan meer op de voorgrond treden wanneer ik (kritische) vragen heb aan collega's, of wanneer ik mijn vraagtekens heb bij gemaakte beslissingen of het handelen in bepaalde situaties. Ik kan soms te snel genoegen nemen met een 'makkelijk' antwoord van collega's, ik kan hier meer mijn leerling rol inzetten als kritische noot.
Leerpunt: Ik wil mij meer verdiepen in ethische dilemma's en deze bespreken met collega's om hier verschillende visies van te krijgen en van de redenaties van collega's te leren.
Leerwerkperiode 2
Leerdoel: Ik reflecteer systematisch
op mijn eigen handelen (via de STARR-methode) en het handelen van collega's op
de afdeling. Ik vraag hierbij om feedback om meer inzicht te krijgen in mijn
leerproces en om mijn deskundigheid te bevorderen. Dit laat ik zien door
situaties/ handelingen na te bespreken en reflectieverslagen in te leveren bij
mijn werkbegeleider.
1. Het afgelopen jaar ben ik actief bezig geweest met het reflecteren op mijn eigen handelen, het aangeven en aanvoelen waar mijn grenzen liggen en het praten over situaties die ik lastig vond. Ik heb samen met mij werkbegeleider meerder evaluatie momenten gehad, waarbij ik ook andere collega's heb betrokken en persoonlijke casussen heb ingebracht bij de intervisie bijeenkomsten binnen het team.
Ongeveer halverwege mijn stage heb ik met een specifieke cliënt meerdere incidenten meegemaakt, welke een aantal keer persoonlijk gericht waren op mij. Cliënt werd begeleid via meerzorg, wat inhoudt dat je tijdens een dienst continu hand-in-hand begeleiding biedt. Je bent dan dus de hele dienst, non-stop bezig met specifieke cliënt. Na het eerste incident ervaarde ik al spanning in de begeleiding, en dit liep eigenlijk na het tweede en derde incident alleen maar op. Dit zorgde ervoor dat ik al vooraf aan een dienst ertegenop zag om cliënt te begeleiden. Ik heb dit na het derde incident bespreekbaar gemaakt binnen het team, met mijn werkbegeleider en met het opvangteam, waarna ik heb gekozen om specifieke cliënt een tijdje niet meer te begeleiden. In de tussentijd heb ik dit regelmatig bespreekbaar gemaakt met mijn collega's om erachter te komen waarom ik zo veel spanning ervaarde in de begeleiding van cliënt en wat de onderliggende gedachten en gevoelens waren die deze begeleiding voor mij lastig maakte.
2. In dit alles heb ik geleerd dat het reflecteren op mijn eigen handelen en mijn eigen gevoelens, ervoor kan zorgen dat ik mijn bejegening kan aanpassen omdat ik weet waar mijn reacties vandaan komen. Ook heb ik hieruit meegekregen dat het belangrijk is om mijn eigen grenzen aan te geven, deze bespreekbaar te maken in het team en dat het prima is (en van belang) om af en toe een stapje achteruit te doen.
3. Ik had eerder naar voren kunnen stappen om mijn gevoelens hierin bespreekbaar en kenbaar te maken. Ik had dan de hulp van mijn collega's al eerder kunnen vragen, zodat ik inzicht had kunnen krijgen in mijn eigen handelen voordat bij mij de spanning zo opgelopen was.
4. Voor mijn volgende werkplekken is het een leerdoel voor mij om mijn grenzen duidelijk aan te geven in situaties die te veel van mij vragen of waar ik mij niet comfortabel bij voel.
Eind niveau: complexiteit 3, Z3